Σε αναζητώ

Ξυπνώ με την νεκρή ανάσα να καλημερίζει το κορμί μου. Ο σκοπός της ημέρας ίδιος με όλες τις προηγούμενες. Η ελπίδα το ενός αληθινού χαμόγελου το οποίο ενορχηστρώνει η ψυχή και όχι η κοινωνία. Υπάρχει όμως ακόμα η ψυχή;

Βαδίζω αναζητώντας σε χωρίς να σε γνωρίζω. Ψάχνω να σε βρω μα είσαι ένα θρύλος του συναισθηματισμού. Ένας θησαυρός κρυμμένος σε μια έρημο της μυστηριώδους ανατολής που με τις μαγευτικές μυρωδιές των μπαχαρικών της σε μαγεύει πριν καν η επιβλητική της όψη σαγηνεύσει το βλέμμα του ταξιδιώτη.

Οδοιπόρος στην έρημο της λύτρωσης, σε αναζητώ. Γυρεύω σε κάθε τόπο ένα σημάδι σου που θα με οδηγήσει σε εσένα. Μυστήριοι ναοί προσωρινά μου καταφύγια. Σύντροφοι μου οι σκέψεις μου που σαν όρνεα με στοιχειώνουν και συνάμα με προστατεύουν από τον εχθρό μου.

Το μέλλον συνωμοτεί με το παρελθόν και οδηγούμε στην αρχή του ταξιδιού. Με οδηγούσε στον πρώτο ναό. Είχα βαδίσει αμέτρητες φορές στους μυστήριους διαδρόμους του μα δεν είχα βρεθεί ποτέ στην άκρη κανενός. Μήτε με τρόμαζε το να μην βρω τίποτα μήτε δεν γνώριζα τι ψάχνω. Δεν είχα προορισμό. Ο χρόνος όμως είναι σοφός και έχει γνώση και σκοπό για να με φέρει εδώ. Πρέπει αυτή την φορά να φτάσω στην άκρη.

Βαδίζω στο σκοτάδι με την αιώνια συντροφιά των συντρόφων μου. Όσο πλησιάζω τόσο φοβάμαι. Φοβάμαι τον λύτρωση μα όχι όσο την μοναξιά. Οι ψίθυροι της καρδιάς σου ηχούν πιο δυνατά από τις κραυγές τις μοναξιάς. Ισορροπώ στα νήματα της καρδιάς σου, βαδίζοντας ρυθμικά στους παλμού της. Σα φτάνω στην άκρη βρίσκω επιτέλους τον θρυλικό θησαυρό. Βρίσκω εσένα. Εσένα που στα μάτια σου αντηχούν οι σιωπηλές κραυγές του έρωτα.

Το ταξίδι μου ολοκληρώθηκε. Σε βρήκα. Μην με αφήσεις.