Απαγορεύεται

Δεν μπορώ να είμαι έτσι...... δεν μπορώ να είμαι εγώ.....

Και να 'μαι πάλι εδώ στέκομαι γυμνή μπρος στον καθρέπτη. Γυμνή κοιτάζοντας τα σημάδια που διακοσμούν το κορμί μου. Το κάθε σημάδι όμοιο με το άλλο άλλα με την δικιά του μοναδική ιστορία. Αυτό εδώ είναι διότι δεν είμαι αρκετά καλή, αυτό διότι δεν έκανα ότι μου είπαν οι άλλοι, αυτό εδώ διότι είμαι διαφορετική.

Στέκομαι χαμένη στο μέτρημα και στην σκέψη στο τι να φορέσω για να βγω στην νέα αυτή κοινωνία. Ήρθε πάλι αυτή η ώρα. Μια νέα αρχή σε μια νέα κοινωνία. Πρέπει να προσέχω διαφορετικά το νέο σημάδι που θα αποκτήσω μπορεί να φτάσει πιο βαθιά αυτή την φορά. Μπορεί να φτάσει στην ψυχή και η ψυχή λαβώνεται μόνο μια φορά. Θα ξεκινήσω με το προσωπείο. Έχει τόσα, μα ποιο να διαλέξω για να αρέσω; Ίσως κάνει αυτό εδώ που κρατώ στις παλάμες μου. Με αυτό θα μπορέσω να αρέσω στους περισσότερους. Οι περισσότεροι άλλωστε αυτό έχουν και δεν θα είμαι τόσο διαφορετική πια. Όχι! Αυτό εκεί είναι το καλύτερο, το ιδανικό! Θα είμαι αποδεκτή, αλλά από τους λίγους και καλύτερα έτσι. Ποτέ δεν μου άρεσε ο κόσμος. Μου προκαλεί και άλλα σημάδια και δεν μπορώ να τα μετρήσω μετά. Πρέπει όμως να τους αρέσω εγώ. Με αυτό το προσωπείο θα είμαι πιο κοντά στο δικό μου μιας και θα είμαι με λίγους. Μα έτσι δεν θα αρέσω στους άλλους. Τι να κάνω;! Θα διαλέξω καλύτερα αυτό δίπλα μου που δείχνει πολλά και θα είναι πιο εύκολο να διατηρήσω το πρόσωπο μου στεγνό από τα δάκρυα και μου προσφέρει το τέλειο χαμόγελο...... Μα τα δάκρυα είναι η μόνη μου παρέα, είναι οι μόνοι μου φίλοι, πάντα στο πλευρό μου να μου δροσίζουν τα μάγουλα πέφτοντας γυαλιστερά στα χέρια μου σαν να ήταν αστέρια και να κάνω μια ευχή στο κάθε δάκρυ. ΟΧΙ! Δεν αρέσει στους άλλους άρα πρέπει να ξεκόψω με την κακή παρέα αυτή. Είμαι μεγάλο κορίτσι και τα μεγάλα κορίτσια δεν κλαίνε. Δεν είναι σωστό.....

Τώρα τι φόρεμα να βάλω; Τι να καλύψει το κορμί μου που είναι γεμάτο με σημάδια που σαν κελί παγιδεύουν την ψυχή μου; Θα μπορούσα να βάλω εκείνο το φόρεμα και να αρέσω επιτέλους. Θα με αγαπάνε διότι θα είμαι τέλεια! Θα έχω χιούμορ, θα μιλάω και θα τολμάω. Τώρα που το σκέφτομαι μου ακούγεται πολύ. Θα μπορούσα να βάλω άλλο και απλά να μιλάω. Άλλωστε τα περισσότερα μου σημάδια έχουν αυτό ως αιτία.

Μήπως τελικά άδικα ετοιμάζομαι; Το πρόβλημα είμαι εγώ. Θα αλλάξω. Θα με αλλάξω ολόκληρη. Αυτό όμως πάλι είναι επικύνδυνο. Πάλι δεν θα τους αρέσω. Πρέπει όμως να βρω κάτι. Πρέπει να αλλάξω. Δεν μπορώ να είμαι έτσι...... δεν μπορώ να είμαι εγώ..... δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου...... ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!

- Άρνολντ Σπύρος